-
1 niesłychany
adj( niezwykły) unheard-of* * *a.(= zdumiewający) unheard of, outrageous; (= nadzwyczajny) unprecedented, unparalleled; to niesłychane! that's incredible!, that's unbelievable!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niesłychany
-
2 niesłychan|y
adj. [pamięć, historia] amazing, exceptional- niesłychane rzeczy, co też pani mówi? it’s really amazing what you’re saying- to niesłychane that’s amazingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niesłychan|y
См. также в других словарях:
posunąć się — (w latach) «stać się starym, starszym; postarzeć się»: To niesłychane, jak się od tego czasu posunęła, zdaje się, że z trudem cię rozpoznała! K. Jedliński, Nie dać się. Dziwne, jak czasem zupełnie nagle odczuwa się, że człowiek posunął się w… … Słownik frazeologiczny
posuwać się — Posunąć się (w latach) «stać się starym, starszym; postarzeć się»: To niesłychane, jak się od tego czasu posunęła, zdaje się, że z trudem cię rozpoznała! K. Jedliński, Nie dać się. Dziwne, jak czasem zupełnie nagle odczuwa się, że człowiek… … Słownik frazeologiczny
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
niesłychany — «taki, o którym się nie słyszało; nadzwyczajny, niezwykły, niebywały, niespotykany» Niesłychana pamięć. Niesłychany krętacz. To niesłychane taka awantura! Zbrodnia to niesłychana, pani zabija pana. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
opisanie — n I rzecz. od opisać ∆ Coś (np. hałas, zamieszanie, popłoch) nie do opisania «coś trudne do opowiedzenia, wyrażenia słowami, niesłychane, niezwykłe, ogromne» … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
zdumienie — n I 1. rzecz. od zdumieć. 2. «stan człowieka, który się czymś zdumiał; zdziwienie» Nieopisane, niesłychane zdumienie. Okrzyk, wyraz zdumienia. Spostrzec coś ku swemu zdumieniu. Oniemieć ze zdumienia. Wywołać zdumienie. Wprawić kogoś w zdumienie … Słownik języka polskiego
cuda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. cudadów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wielkie zachody, starania o coś; także uroczysta oprawa czegoś, cere monie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. dziwywów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzeczy lub zjawiska dziwne, nadprzyrodzone, niespotykane, zdumiewające; cuda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziwy przyrody. W tym odludnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poczynaćam, poczynaća, poczynaćają, poczynaćany {{/stl 8}}– począć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, poczynaćcznę, poczynaćcznie, poczynaćcznij, poczynaćczął, poczynaćczęli, poczynaćczęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryzyko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} możliwość niepowodzenia, porażki, straty; przedsięwzięcie, czyn, którego wynik jest niepewny, wątpliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadmierne, poważne … Langenscheidt Polski wyjaśnień